Sene başında Malatya Doğanşehir İlköğretim Okulu 2. sınıf öğrencileri ile başladığımız mektup arkadaşlığı projemiz tüm hızıyla devam ediyor...
Gerçi bizimkisi mektup arkadaşlığı projesinden çıkıp baya baya kardeş sınıf projesine dönüştü :))
Hediyeler,mektuplar,telefonlaşmalar.....
Çoğu insana göre mektup yazmak gereksiz görülen bir eylem.Zaman internet zamanı, çocuklarımız da milenyum çocukları olunca...
İnanılmaz memnunum, inanılmaz faydasını gördüm.
Kağıda dökülen duygular sayesinde, yazma yönleri güçlendiği gibi başka insanların dünyalarını tanıma fırsatı elde ettiler.Kimseyle paylaşmadıkları bilgileri paylaştılar kimi zaman....
Hele mektuplar geldiğinde yüzlerindeki mutluluk ifadesi yok mu??? İşte bu her şeye değer :))
Çocuklarım ilk günkü hevesleriyle yazmaya devam ediyorlar. Aynı hevesle yanıt bekliyorlar.
Mektupları gönderdiğim gün sormaya başlıyorlar:
"Öğretmenim mektuplarımız ne zaman gelir?"
Bu hevesin kaybolmamasındaki bir neden de mektup arkadaşları olan öğrenciler.O kadar özenliler ki...
Onları özendiren, teşvik eden Demet Öğretmenime tüm emekleri ve ilgisi için çok teşekkür ediyorum.Böyle güzel, verici,özenli öğrencileri olduğu için de tebrik ediyorum...
Demet öğretmenimin dediği gibi sadece hayal güçlerini geliştirebilsek yeter...Galiba bunu başardık.
Demet Öğretmenim, çocuklarıma bu resimler ve video ile hayallerinde canlandırdıkları arkadaşlarını görme fırsatı sundu. Bir kez daha teşekkürler...
YASİN |
ÖMER FARUK |
MERT |
MUSTAFA |
SÜMEYYE |
SEVCAN |
GİZEM |
İBRAHİM |
ENES |
ESMA |
DENİZ |
ÇAĞLAR |
DİLAN |
BAYRAM |
BERİVAN |
AHMET |
"Çocuklardaki hediyeleşme duygusu gelişti. Durumu kötü olan bile küçük de olsa bir hediye getirmiş. Ne güzel sadece almayı değil vermeyi de öğreniyorlar! Mektubun bence çok katkısı oldu..."